Dochter Theresa
Door: waarwasek
15 December 2011 | Verenigde Staten, Boston
Op Harvard Square verdient een bedelaar zo goed voor de deur van een restaurant dat ik hem na een half uurtje naar binnen zie gaan om zijn jas aan de kapstok te hangen en een tweepersoonstafel te vullen met zijn bestelling. Ik heb gemerkt dat zijn landgenoten niet alleen vrijgevig zijn wat betreft dollars uit de portemonnee maar dat ook de handen hier flink kunnen wapperen.
Amerikanen staan bekend om hun kapitalisme, liberalisme en nog een boel andere–isme’s. Het was dan ook een totale verassing voor mij dat dit land zo bijzonder gul is voor hun medemens. Mijn medestudenten blijken allemaal in de avonduren een sportteam te coachen, een bejaarde door de stad te duwen of soep in een kommetje te gieten.
Ik vond mezelf, door mijn student-atleet status, terug bij een sportevenement om geld binnen te halen voor de plaatselijke vrijwillige brandweer. Prima. Mijn innerlijke goedzucht knikt altijd heftig Ja In zulke situaties. En was ik niet het meisje dat eerder al naar Zuid-Afrika vertrok om de mensheid te redden en tussendoor de wereld van de ondergang te weerhouden?
Nu stel ik graag hoge eisen aan mezelf en zolang de mensheid nog niet is gered blijf ik dochter Theresa als mijn toekomstige beroep antwoorden als iemand vraagt wat ik later wil worden. Dit doe ik omdat ik er iets voor terugkrijg: namelijk een goed gevoel en een betere wereld. Des teleurstellender is het voor mij dat het mijn nieuwe vrienden hier bijna niet meer om gaat: zij moeten hun CV opkrikken!
Waar veertig jaar geleden de kans op een A nog 17% was, is dit inmiddels verdubbeld naar 34% (bron: Times Magazine, jaa die Maike die leest nog eens wat). Briljant zijn is hier in the USA makkelijker geworden en alleen briljantie is dus niet meer genoeg. Tegenwoordig heeft iedereen hoge cijfers en moet je je resume dus opleuken met wat je naast je schooltijd hebt gepresteerd. Een teamgenoot wist mij te vertellen dat ze de hele zomer had gesolliciteerd. Niemand had naar haar cijfers/letters gekeken, het aantal uur vrijwilligerswerk werd echter wel door alle interviewers gevraagd.
Ik werk hier ook hard aan mijn carrière, weet nog niet wat, hoe en waar, maar dat ik de wereld wil redden is mijn doel. Dus doe hier wekelijks met veel plezier mee aan de community-service. Dit is overigens wel geheel vrijwillig, want in Nederland ben ik gelukkig nog gewoon briljant met mijn A’s.
Liefs,
Maike
ps: Gefeliciteerd kleine broertje!
2s2: Ik had de afgelopen weken finals en stress, nu klaar en ga woensdag al naar Mexico
Amerikanen staan bekend om hun kapitalisme, liberalisme en nog een boel andere–isme’s. Het was dan ook een totale verassing voor mij dat dit land zo bijzonder gul is voor hun medemens. Mijn medestudenten blijken allemaal in de avonduren een sportteam te coachen, een bejaarde door de stad te duwen of soep in een kommetje te gieten.
Ik vond mezelf, door mijn student-atleet status, terug bij een sportevenement om geld binnen te halen voor de plaatselijke vrijwillige brandweer. Prima. Mijn innerlijke goedzucht knikt altijd heftig Ja In zulke situaties. En was ik niet het meisje dat eerder al naar Zuid-Afrika vertrok om de mensheid te redden en tussendoor de wereld van de ondergang te weerhouden?
Nu stel ik graag hoge eisen aan mezelf en zolang de mensheid nog niet is gered blijf ik dochter Theresa als mijn toekomstige beroep antwoorden als iemand vraagt wat ik later wil worden. Dit doe ik omdat ik er iets voor terugkrijg: namelijk een goed gevoel en een betere wereld. Des teleurstellender is het voor mij dat het mijn nieuwe vrienden hier bijna niet meer om gaat: zij moeten hun CV opkrikken!
Waar veertig jaar geleden de kans op een A nog 17% was, is dit inmiddels verdubbeld naar 34% (bron: Times Magazine, jaa die Maike die leest nog eens wat). Briljant zijn is hier in the USA makkelijker geworden en alleen briljantie is dus niet meer genoeg. Tegenwoordig heeft iedereen hoge cijfers en moet je je resume dus opleuken met wat je naast je schooltijd hebt gepresteerd. Een teamgenoot wist mij te vertellen dat ze de hele zomer had gesolliciteerd. Niemand had naar haar cijfers/letters gekeken, het aantal uur vrijwilligerswerk werd echter wel door alle interviewers gevraagd.
Ik werk hier ook hard aan mijn carrière, weet nog niet wat, hoe en waar, maar dat ik de wereld wil redden is mijn doel. Dus doe hier wekelijks met veel plezier mee aan de community-service. Dit is overigens wel geheel vrijwillig, want in Nederland ben ik gelukkig nog gewoon briljant met mijn A’s.
Liefs,
Maike
ps: Gefeliciteerd kleine broertje!
2s2: Ik had de afgelopen weken finals en stress, nu klaar en ga woensdag al naar Mexico
-
16 December 2011 - 06:26
Grote Broer:
Leuk verhaal weer zusje , maar heb jij niet al wat uurtjes 'service' gedaan door oma te bezoeken :) of telt dat onvoldoende?
Have fun in Mexico! -
16 December 2011 - 07:11
Marijke:
Kijk daar zit een verschilletje: het doen van goed werk ter verbetering van het individualisme; of het doen van goed werk ter verbetering van de samenleving. Met dat eerste heb je blijkbaar meer kans op een baan, met dat tweede ben je gewoon een super held: gefeliciteerd!
En nu lekker genieten van de zon! Zoo jaloers!!
Ps. Hier regent het mega hard elke dag en is de euro inelkaar aan het storten (mooi dt kapitalisme) dus niet te lang blijven hangen daar in Amerika, hier kunnen ze ook wel wat hulp gebruiken ;) -
16 December 2011 - 09:37
Lust:
Bijna bijna bijnaaaaa!!!! :D -
16 December 2011 - 23:56
Mama En Papa:
waarom, waarom,waarom hebben papa en ik zo lang nagedacht om een naam voor ons derde kind te bedenen? Hoe gemakkelijk was het zijn geweest om op je geboortekaartje te zetten: Geboren, onze dochter en zusje Theresa. We noemen haar Treesje.
Wij deden het ingewikkelder: Maike met slechts een A, terwijl ze aast naar heel veel AAAAAAAAA's!
Geniet van alles,
kus.
-
24 Januari 2012 - 21:14
Lust:
Ik wil nu wel eens een nieuwe.. :D
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
